سیستمهاي ترمز معمولی
تاریخچه ترمز
ترمزهاي دایملر، از یک کابل فولادي بهره می برد که در این روش کابل فولادي به دور یک صفحه فلزي در قسمت درونی پیچیده شده بود. وقتی این کابل کشیده می شد خودرو پس از مدتی می ایستاد. در سال 1895 فردریک لانکستر انگلیسی، نوعی ترمز کلاچ مانند را براي اتومبیل به کاربرد. یک کلاچ مخروطی شکل که داراي یک صفحه سایشی در عقب بود، وظیفه برقراري ارتباط بین موتور و گیربکس را برعهده داشت. وقتی این کلاچ به عقب کشیده می شد، ارتباط موتور و جعبه دنده با هم قطع می شد و هنگامی که بیشتر به عقب کشیده می شد از طریق صفحه سایشی خود با دیسک، اتومبیل را به حالت ایست کامل در می آورد.
ترمزگیري در آن خودروها از طریق دستگاه انتقال قدرت صورت می گرفت و این شروعی براي ترمزهاي دیسکی بود. سیستم هاي انتقال قدرت ترمز به شیوه هیدرولیکی، ابتدا در دوچرخه ها کاربرد داشت. درسال 1897، دونفربه نام هاي Bayley,Brigg نخستین سیستم هیدرولیکی را براي وسیله نقلیه چهار چرخ ساخته و مورد بهره برداري قرار دادند، در این سیستم فعالیت ترمزها با استفاده از نیروي فنر و روغن انجام می گرفت، در سال 1897 هربرت فورد فعالیت هاي خود را بیشتر بر روي مواد تشکیل دهنده آن چیزي که ما آن را به نام لنت ترمز می شناسیم متمرکز کرد.
هربرت فورد در سال 1908 نخستین نمونه اي از لنت ترمزهاي مقاوم که از”ازبست”ساخته شده بود آماده فروش به خریداران کرد(البته تا قبل از آن از چرم چسبیده به چوب هم براي ترمز و صفحه کلاچ استفاده می شد). این گونه لنت ها تا سال 1921 مورد بهینه سازي قرار گرفتند و در این سال با استفاده از روش ریخته گري قیمتی ارزان ترازگذشته داشتند.
فکر ساختن ترمزهاي هیدرولیکی با فشارروغن نیز عده اي را به فکر واداشت .درسال 1908 “ویت”سیستم ترمزي را طراحی و ساخته بود که تقریبا مشابه ترمزهاي امروزي با استفاده ازنیروي فشار روغن وکارگیري سیلندر و پیستون عمل ترمزگیري را انجام می داد. در سال 1922 کمپانی استرالیایی واکسهال نمونه اي از ترمز را که با فشار هوا کار می کرد؛ بر روي یکی از اتومبیل هاي آزمایشی خود امتحان کرد ولی این نوع ترمزها براي اتومبیلهاي کوچک چندان مورد توجه قرار نگرفت و بعدها بیشتر براي خودروهاي سنگین مورد استفاده قرار گرفت.
بسیاري از شرکت ها از جمله فولکس واگن تا دهه 50 همچنان از ترمزهاي مکانیکی براي متوقف کردن خودروها استفاده می کردند و بعضی دیگر نظیر روور و رولزرویس از ترمزهیدرومکانیکی براي چرخ هاي جلو و به کارگیري سیستم مکانیکی براي چرخ هاي عقب بهره می بردند.
نخستین خودروسازي که استفاده از سیستم ترمزهاي هیدرولیکی را به صورت استاندارد براي هر چهار چرخ به کاربرد شرکت کرایسلر آمریکا بود.
در سال 1923 نخستین بوستر ترمز جهت تقویت ترمز ساخته شد. استفاده ازاین تقویت کننده (بوستر) در رابطه با ترمزها کاملا ضروري به نظر می رسید ولی در ابتدا به کارگیري بوستر ترمز به صورت استاندارد در اتومبیل ها وجودنداشت.
در سال 1949 شرکت کرایسلر دست به ساخت نوعی ترمزهاي دیسکی زد، طرز کار این سیستم به این صورت بود که تمامی قسمت هاي ترمز که درون یک سیستم کاسه اي بسته قرار داشتند در هنگام ترمزگیري، دو دیسک ترمز که داراي پوشش هاي سایشی بودند از یکدیگر دور شده و به طرف کاسه ترمز تماس پیدا می کردند . در سال 1956 شرکت سیتروئن. مدل DS19 خود را با سیستم ترمزهاي دیسکی و با تقویت کننده هیدرولیکی وارد بازارکرد.
اساس کار ترمز
اساس کار ترمز بر مبناي اصطکاك بین دو سطح است. مقدار اصطکاك بسته به نیروي اعمال شده بین دو سطح، زبري و جنس سطوح تغییر می کند.
وقتی راننده پدال ترمز را فشار می دهد و ترمزها به کار می افتند ، سیالی از داخل لوله هاي روغن عبور می کند و به مکانیسمهاي ترمزگیري در چرخها می رسد. این مکانیسمهاي ترمزگیري به قطعات چرخان نیرو وارد می کنند تا حرکت چرخها کند شود یا چرخها از حرکت باز ایستند.
اگر راننده خیلی محکم ترمز بگیرد، بطوریکه چرخها قفل شوند، اصطکاك بین لاستیکها و سطح جاده از نوع جنبشی خواهد بود. اگر ترمز خیلی محکم گرفته نشود، چرخها به چرخیدن ادامه خواهند داد، در این حالت با اصطکاك ایستائی سروکار داریم؛ یعنی اصطکاك در آستانه حرکت که مقدار آن نیز از اصطکاك جنبشی بیشتر است. در صورتیکه چرخها قفل نشوند، خودرو پیش از توقف مسافت کمتري را می پیماید وزودتر متوقف می شود. اما ترمز را همواره باید چنان گرفت که چرخها در آستانه قفل شدن باشند.
انتقال نیروي راننده به محل ترمزها
روشهاي گوناگونی براي انتقال نیروي راننده به ترمزها وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می کنیم :
میله بندي مکانیکی (Solid bar connection operate ):
در این نوع عملگرها بین پدال ترمز و کفشک ترمز یک اهرم بندي مکانیکی قرار می گیرد که عامل انتقال نیرو از پا یا دست راننده به ترمز می باشد. این نوع میله بندیها، معمولاً با بکار بردن اهرمهایی نیروي وارده توسط راننده را چند برابر می کنند.
YOUNESI80.BLOGFA.COM تکنولوژي ترمز و کنترل دینامیک خودرو
سیمی (Cable operation) :
در برخی از موارد که از سیستمهاي مکانیکی بعنوان عملگر استفاده می کنند، بجاي سیستم میله بندي اهرمی از سیم استفاده می کنند. از این سیستمهاي انتقال نیرو در خودروها کمتر استفاده می شود و بیشتر در ترمز چرخهاي جلو موتورسیکلتها استفاده می شود.
انتقال نیرو به کمک هواي فشرده شده ( پنوماتیک) :
خودروهاي تجاري یا کامیونها از سیستم پنوماتیک براي انتقال نیروي پاي راننده به محل ترمزها در چرخ استفاده می کنند.
انتقال نیرو به کمک مدار هیدرولیکی :
امروزه در همه خودروهاي سواري از سیستم هیدرلیک براي انتقال نیروي پاي راننده به محل ترمزها در چرخ استفاده می شود. در ادامه مفصل به این موضوع خواهیم پرداخت.
سلام استاد. ممنون از اطلاعاتی که در اختیار می گذارید. موید باشید